Η επιβράβευση των παιδιών παιδιά είναι σημαντική και θεωρείται -εδώ και χρόνια- πως συμβάλλει στη δημιουργία μιας θετικής εικόνας για τον εαυτό τους και σε μια καλύτερη συμπεριφορά.

Η επιβράβευση όταν γίνεται με σωστό τρόπο βοηθά στην ανάπτυξη των παιδιών.

Δεν επιβραβεύετε το παιδί για το αν είναι έξυπνο η όμορφο αλλά γιατί κάτι που κάνει ή κατορθώνει.

Επίσης, δεν χρειάζεται να είναι μια συγκεκριμένη επιβράβευση, υλικής φύσεως. Μπορεί κάλλιστα να είναι μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα θετικό σχόλιο. Τέλος, δεν επιβραβεύουμε το παιδί σε καθετί που κάνει, μια και έτσι χάνεται η επιτυχία και η ουσία της επιβράβευσης. Διότι το παιδί θα αναμένει το θετικό σχόλιο είτε κατορθώσει κάτι είτε όχι. Δεν θέλουμε τα παιδιά να στηρίζονται στις αποφάσεις τις δικές μας ούτε να φοβούνται πως αν δεν πετύχουν σε κάτι -που ίσως θέλουμε εμείς- θα χάσουν την επιβράβευση.

Η επιβράβευση είναι σπουδαίο εργαλείο για την ανατροφοδότηση (feedback), και το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα είναι η τόνωση αυτοπεποίθησης των παιδιών. Αυτό απαιτεί από τους γονείς να δείχνουν ενδιαφέρον και σεβασμό για τη γνώμη των παιδιών τους και να τα βοηθάνε να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, έτσι ώστε να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση και να μην εξαρτώνται από κανέναν στην μετέπειτα ενήλικη ζωή τους.

Για να το επιτύχετε αυτό, καλό είναι:

  • Να επικεντρώνεστε στη διαδικασία και όχι στο αποτέλεσμα

«Μου αρέσει που προσπάθησες να συνδέσεις τα κομμάτια του παζλ, ξανά και ξανά. Δεν τα παράτησες και τελικά βρήκες τρόπο να τα ταιριάξεις»

  • Να περιγράφετε το πώς νιώθετε στα παιδιά

«Είμαι τόσο ενθουσιασμένη για σένα…»

  • Συνοψίστε καταλήγοντας στο θετικό

«Βοήθησες τη γιαγιά με την τσάντα της. Αυτό το βρίσκω πολύ ευγενικό!»

Τα οφέλη που έχει το παιδί από την επιβράβευση είναι ότι αυξάνεται η αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή του. Μαθαίνει να αναγνωρίζει τα θετικά χαρακτηριστικά του αλλά και να δίνει τον καλύτερό του εαυτό ώστε να πετύχει αυτά στα οποία στοχεύει. Τέλος, υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του γονιού και του παιδιού. Ο γονιός κερδίζει την εμπιστοσύνη του παιδιού και έτσι μπορεί αυτό να εκφραστεί πιο ελεύθερα για ό,τι το απασχολεί χωρίς ψέματα. Έτσι υφίσταται και από τα παιδιά αίσθημα μεγαλύτερης ασφάλειας κι υπευθυνότητας.

[Τα παραδείγματα είναι από τα βιβλία «Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά» και «Μοντεσσόρι: στο σπίτι με μικρό παιδί]