Ένα κινητό υπάρχει στη ζωή όλων μας ή των περισσότερων από εμάς. Κι έρχεται η στιγμή που και το παιδί πιέζει και ζητά το δικό του. Και τώρα τι; Σύμφωνα με έρευνες το κινητό δεν πρέπει να μπει στη ζωή των παιδιών νωρίτερα από τα 12 του χρόνια. Στην περίπτωση, λοιπόν, που (και) σε αυτή τη μάχη έχει «νικήσει» το παιδί, αποκτώντας κινητό σε μικρότερη ηλικία, σου προτείνω να:

  • Περιορίσεις τη διάρκεια χρήσης του κινητού διότι η ακτινοβολία κάνει κακό στην υγεία (παιδιού κι ενήλικα φυσικά).
  • Κάνε συμφωνία. Συζήτα με το παιδί και θέσε σαφείς κανόνες για το πότε και ποιες ώρες θα το χρησιμοποιεί. Παρομοίως, εάν και πόσο θα σερφάρει στο διαδίκτυο. Εάν θα το χρησιμοποιεί στο σχολείο ή εάν η χρήση του πρέπει να είναι αυστηρά για να ενημερώνει εσένα, τον γονιό (για το πού είναι, τι ώρα θα γυρίσει κλπ.). Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να μην χρησιμοποιεί το κινητό τις ώρες του σχολείου, που έχει όλη την ευχέρεια να κοινωνικοποιηθεί και να παίξει.
  • Το παιδί, σου προτείνω, να έχει ένα συγκριμένο ποσό πίστωσης διαθέσιμο κάθε μήνα για χρήση του κινητού. Εφόσον εξαντληθεί αυτό το ποσό, θα μπορείς να επικοινωνήσεις μόνο εσύ μαζί του ή θα μπορεί το ίδιο να καλέσει τον αριθμό έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθει να είναι υπεύθυνο και να κάνει συνετή χρήση.
  • Μια και υπάρχει ελεύθερα το διαδίκτυο στη ζωή μας, θεμιτό είναι να επιστήσεις την προσοχή του σε πιθανούς κινδύνους και να το ενθαρρύνεις να προστατεύεται, μη κοινοποιώντας τα προσωπικά του στοιχεία ή το πού είναι σε πραγματικό χρόνο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις συγκεκριμένα λογισμικά φραγής, απενεργοποιώντας ή περιορίζοντας ανεπιθύμητες λειτουργίες. Εάν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας, μπορείτε μαζί να συμφωνήσετε ποιες εφαρμογές θα χρησιμοποιεί και πώς.
  • Το κινητό καλό είναι να κλείνει όταν η οικογένεια βρίσκεται μαζί, π.χ. για δείπνο ή εκδρομές.

Σου τονίζω πως για να ισχύσουν με επιτυχία αυτοί οι κανόνες θα πρέπει να τηρούνται και από τους ίδιους τους γονείς-πρότυπα.