Ο θυμός είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα, ένα κράμα αν θέλετε από τα συναισθήματα της ζήλειας, του φόβου, του άγχους, της απογοήτευσης, της αποτυχίας και πολλών ακόμη. Για κάθε ένα παιδί είναι σημαντικό να μάθει να διαχειρίζεται τον θυμό του σωστά, για να σχηματίσει μια πιο ισορροπημένη ψυχική υγεία.
Τα παιδιά θυμώνουν συνήθως με το αδερφάκι τους, με τους γονείς τους, με τους φίλους τους ακόμη και με τη δασκάλα/δάσκαλο, αλλά από μικρή ηλικία χρειάζεται να μάθουν κατάλληλους τρόπους ώστε να απελευθερώνουν το συναίσθημα του θυμού και να μην το κρατάνε μέσα τους.
Μερικοί τρόποι για να διαχειριστούν ορθά τον θυμό τη στιγμή που εμφανίζεται και φουντώνει, είναι:
1. Η τεχνική που βοηθά πολύ τα παιδιά να ελέγξουν το θυμό τους, ονομάζεται «3+10». Όταν νιώσει το παιδί σας τα σημάδια του θυμού και πριν χάσει τον αυτοέλεγχό του, πρέπει να κάνει δύο πράγματα. Αρχικά να πάρει 3 βαθιές ανάσες και, στη συνέχεια, να μετρήσει αργά από μέσα του μέχρι το 10. Είναι μια τεχνική που βοηθά το παιδί -αλλά και τον ενήλικα- να ηρεμήσει γρηγορότερα.
2. Οι γονείς μπορούν να παροτρύνουν τα παιδιά να ξεσπάσουν, χρησιμοποιώντας ένα μαξιλάρι. Με αυτόν τον τρόπο θα εκτονωθεί «ήπια» η ένταση δίχως συγκεκριμένη στόχευση. Τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά μπορούν να γράψουν σε ένα κομμάτι χαρτί ένα «γράμμα συγχώρεσης». Μπορούν να αποτυπώσουν γραπτώς ό,τι ακριβώς νιώθουν και για ποιον μέχρι να φτάσουν στο σημείο της αλλαγής συναισθημάτων: στη συγχώρεση και την αγάπη. Έπειτα ας σκίσουν το κείμενο σε πολλά μικρά κομμάτια. Ο θυμός τελείωσε, μαζί του και ό,τι κουβαλούσε.
3. Υπάρχει και το «ηφαίστειο συναισθημάτων» ή το «θερμόμετρο των συναισθημάτων» ή ακόμη και το «θυμόμετρο», τα οποία μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο σε πολλές παραλλαγές και να τα χρησιμοποιήσετε ώστε να σας δείξει το παιδί πώς νιώθει και σε τι ένταση. Με αυτόν τον προστατευμένο κι άκακο τρόπο, που θυμίζει παιχνίδι, κάθε φορά θα ξέρετε κι εσείς ως γονείς –αλλά και το ίδιο το παιδί– τι νιώθει μια δεδομένη στιγμή. Ένα ακόμη πλεονέκτημα του θυμόμετρου είναι πως τα παιδιά εξοικειώνονται με την αναγνώριση των συναισθημάτων τους.
4. Ένας ακόμη τρόπος, είναι να βάλετε τα παιδιά να ζωγραφίσουν τον δικό τους… τέρας. Είναι μεγάλο, μήπως μικρό; Έχει μακρύ ή κοντό λαιμό, δυνατά χέρια, πολύ μεγάλο κεφάλι; Μοιάζει με κάποιον; Σημαντικά σε αυτή την περίπτωση είναι και τα χρώματα που θα επιλέξει να χρησιμοποιήσει το παιδί.
Αν υπάρχουν διαφορετικά χρώματα σε διαφορετικά σημεία, ρωτήστε να μάθετε περισσότερα, διότι αυτό σημαίνει πως σε εκείνα τα σημεία του σώματος νιώθουν τα παιδιά μεγαλύτερη ένταση.
5. Τελος, μπορείτε να φτιάξετε μαζί ή να βρείτε έτοιμο από το διαδίκτυο τον «τροχό του θυμού» ή «των λύσεων». Εκεί, το παιδί προβαίνει σε κάποιες δραστηριότητες που του αρέσουν, ώστε να ηρεμήσει και να γυρίσει στην κανονικότητα κι αρμονία των συναισθημάτων του.
Διδάξτε στα παιδιά σας πώς να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη. Μάθετέ τους να μη φοβούνται τα συναισθήματά τους, όποια κι αν είναι αυτά, είτε είναι αρνητικά είτε θετικά. Και, πολύ σημαντικό είναι, να τα εκφράζουν χωρίς δισταγμό ή ντροπή.